Dün akşam GİK toplantısından sonra kameraların karşısına geçerek Altılı Masa’dan ayrıldıklarını açıklayan YETERLİ Parti Genel Lideri Meral Akşener’e reaksiyon gelmeye devam ediyor. Kelam konusu reaksiyon dalgasına son olarak Serbestiyet gazetesi muharriri Etyen Mahçupyan katıldı.
Mahçupyan, bahis ile ilgili “”Muhalefet nihayet bir cins ‘Truva atı’ndan, bozgunculuğu siyaset niyetine zorlayıp duran bir ‘partnerden’ kurtulacak. Beşli masa özgürleşecek, daha reformcu, demokratik ve mert adımlar atma fırsatı elde edecek.” Diye konuştu.
Mahçupyan’ın Meral Akşener’in Altılı Masadan ayrılması ile ilgili kaleme aldığı yazının tam hali şu formda:
“Akşener’in Altılı Masa’dan ayrılması birçok kişiyi şaşırttı. Fakat siyaseti tahlil etme marifeti olan CHP’lilerle samimi konuşma bahtınız olduysa, CHP idaresinin bu hamleyi epey uzun bir müddetten beri beklemekte olduğunu da bilirdiniz. O nedenle yaşanan olayları tesadüflere ve aptallığa bağlama niyetinde olanların durup düşünmesinde fayda var. Zira ortada çok uzun süren bir aptallık olmalı ve uzun süren aptallıkların genelde bizim fark etmediğimiz bir ‘aklı’ olur.
Dolayısıyla Akşener’in sonunda olayı eline yüzüne bulaştırması bizi kolaycılığa sevk etmemeli. Zira şayet aptallığın arkasında başarısız bir akıl varsa, o akıl hâlâ karşımızda demektir ve gelecekte bahtını bu kadar akılsızca kullanmayabilir.
Soru şu: Sanki Akşener, Kılıçdaroğlu’nun açıkça reddetmesine ve Masa’daki öbür partilerin dayanak vermemesine karşın, ‘kör gözüm parmağına’ İmamoğlu ve Yavaş isimlerinde niye ısrar etti?
“ALTILI MASA SEÇİMİ 55-45 ALIYORDU”
Herhalde sahayı biraz takip eden hiç kimse ‘kazanacak aday peşindeydi’ demez… Zira son devirde ‘bugün seçim olduğunda’ Kılıçdaroğlu’na verilen oy herkesten daha fazlaydı ve daha değerlisi Altılı Masa HDP’nin destekleyeceği her adayla seçimi 55-45 alıyordu.
Demek ki problem Kılıçdaroğlu’nun cumhurbaşkanı olmaması, Akşener’in ‘yönetebileceği’, Akşener’e yaslanmayı tercih eden bir cumhurbaşkanının aday olmasıydı. Ne var ki Masa dışından ‘partiler üstü’ bir adayın kabul görmeyeceği işin başında aşikâr olmuştu. Akşener’in iki seçeneği vardı: Kendisini aday olarak önermek yahut CHP içinden kendisine yakın bir adayı öne sürmek.
Muhtemelen asıl istediği kendi adaylığıydı… Ancak bunun için Masa’daki birinci partinin adayını ekarte etmesi gerekiyordu. Benim iddiam İmamoğlu ve Yavaş isimlerinin bu maksatla kullanıldığı. Olası beklenti bu gelgit sonrasında Kılıçdaroğlu’nun adaylıktan çekilmesi, İmamoğlu ve Yavaş’ın ise Masa dışından oldukları için kabul görmemesi, böylelikle Akşener’in yolunun açılmasıydı.
Bu senaryonun Akşener’in aklına gelmediğini varsaymak ziyadesiyle naif olur. Bilhassa Akşener’in ve YETERLİ Parti içindeki malum kanatların hala devlet ismine davranan ve iktidarla koalisyon içinde olan siyasi ağla bağlantısı düşünüldüğünde…
Bu ağın Akşener’e çeşitli teklifler fısıldamış, ona geleceğe matuf kelamlar vermiş olma ihtimali yüksek. Lakin bu türlü bir telkin olmamış olsa bile, GÜZEL Parti’nin çıkarı bu oyunu ‘ikili’ oynamaktı. Zira önümüzdeki seçimi kim kazanırsa kazansın bundan UYGUN Parti’nin kârlı çıkacağı hesapları yapılıyordu.
Şöyle ki, muhalefet kazandığında YETERLİ Parti aslında iktidarın ortağı olacaktı. İktidarın kazanması halinde ise muhalefetin en değerli aktörü olacak ve siyasetin merkezine oturacaktı. Zira Kılıçdaroğlu ve Karamollaoğlu’nun siyasi meslekleri sona erecek, CHP kendi içine dönecek, DEVA ve Gelecek ise kadük kalmış projeler olarak siyaseten anlamsız hale geleceklerdi.
Öte yandan denebilir ki ‘devlet’in Akşener’in Masa’da kalmasını yeğlemesi gerekirdi. Muhalefet kazandığı takdirde ‘içerde’ bir oyuncu tutmuş olurlardı. Lakin anlaşıldığı kadarıyla bu seçim ‘devlet’in kaybetmeye tahammülü olmadığı bir seçim. (Bununla ilgili argümanım Yeni İttihatçılık çerçevesinde ve son bir yıl içindeki yazılarımda etraflıca ele alınmış durumda.)
Benim iddiam Akşener’in siyasetinin de son kertede seçimi ‘devlet’in kaybetmemesini garanti etmeye yönelik olduğu. Bu fedakârlığın karşılığını nasıl alacağını (veya almaya çalışacağını) ilerde göreceğiz. Lakin bu cinsten bir maksat yoksa, bir siyasi partinin göz nazaran göre küçülmeyi kabul etmesini açıklamak kolay olmayacaktır. Zira yaşanan anlık bir olay değil… en azından dört aydır ‘açıkta’ sürdürülen bir strateji.
“AKŞENER İTTİFAK OLUŞTURMA SÜRECİNİ SABOTE ETTİ”
Akşener aylardır aday seçimini uzatıp Masa’yı oyaladı, YETERLİ Partililer Masa’nın komite çalışmalarına katılmadı, Masa’nın her toplantısının öncesi ve sonrasında insicamı bozmak üzere demeçler verdiler… İmamoğlu ve Yavaş’ın aday olarak seçilme ihtimali olmamasına karşın Akşener bu isimleri kullanmaya devam etti… Böylelikle muhalefeti ve ittifak oluşturma sürecini sabote etti.
Peki, Masa’daki başka başkanlar bu duruma niye razı oldu? Alışılmış ki kazanmayı garantilemek için… Hakikaten artık iktidar ve muhalefetin oy oranları tekrar birbirine yaklaştı. DÜZGÜN Parti tabanının en az yarısı Kılıçdaroğlu’na oy verecek gözüküyor fakat öbür yarısından emin olamayız. Öte yandan iktidarın Zafer-Memleket-Yeni Refah tabanını kendi yanına çekme potansiyeli var ve bunu kullanacaktır.
Dolayısıyla YETERLİ Parti’nin küçülmesi karşılığında Erdoğan’ın yine cumhurbaşkanı seçilme talihi doğmuş oldu. Yanlış anlaşılmasın: Burada desteklenen Erdoğan değil, ‘devlet’… Fakat Akşener iktidar cenahına değerli bir hizmette daha bulundu: UYGUN Parti Masa’da kalsaydı Meclis seçiminde iktidardan daha fazla oy almanın ötesinde ek milletvekili çıkarılabilecek, tahminen de (HDP ile birlikte) muhalefetin çoğunluğu elde etmesi garanti edilecekti. Halbuki artık Cumhur İttifakı’nın oyu daha fazla olacak ve ‘birinci parti’ olarak gücünün ötesinde milletvekili çıkaracak. Şayet çoğunluğu elde ederse ülkeyi erken seçime götürebilecek…
“İKTİDAR LEHİNE YENİ BİR İMKAN ÜRETİLDİ”
Akşener bu süreci uygun yönetemedi. Giderek psikolojisi bozuldu. Hele son konuşması vakit içinde gülünçlüğü apaçık ortaya çıkacak bir hamaset eforizmiydi. Tahminen de partisinin büyümesini sağlayacak bir strateji izlediğini sandı, ancak yanıldı. Ne var ki bu yanılgı iktidar lehine yeni bir imkân üretti… Daha evvel olmayan bir imkân Akşener sayesinde iktidara sunulmuş oldu.
Ama karamsarlığa gerek yok… Tersine Akşener’in bu atağıyla muhalefetin de büyük bir fırsat yakaladığını görmekte fayda var. Muhalefet nihayet bir çeşit ‘Truva atı’ndan, bozgunculuğu siyaset niyetine zorlayıp duran bir ‘partnerden’ kurtulacak. Beşli masa özgürleşecek, daha reformcu, demokratik ve yürekli adımlar atma fırsatı elde edecek.
İYİ Parti’nin Masa’da kalması durumunda patinaj yapmaya mahkûm bir siyasi birliktelik, artık kendi yolunu, ufkunu çizebilir, (varsa) kendi tahayyüllerini topluma sunabilir ya da en azından bunlar üzerinde düşünmeye başlayabilir. Yeni bir devlet kurumsallaşmasının, kamusal alan ve vatandaşlık anlayışının önü açılabilir.
“ŞİMDİ SİYASET ZAMANI”
Seçim tahminen daha riskli hale geldi lakin hiç olmazsa artık bir kandırmacanın içinde değiliz. Gerçek bir saflaşma üzerinden, inanca ve samimiyete dayalı gerçekçi bir gelecek tasavvurunu toplumun beğenisine ve onayına sunma fırsatı var.
Muhalefete ve topluma bu fırsatı veren Akşener’e teşekkür etmeliyiz. Muhtemelen ‘devlet’ için bir feragatte bulundu, bundan kendisine büyük bir çıkar çıkacağına inandı, kendini ziyadesiyle abarttı ve kurduğu tuzağa düştü… Lakin (‘devlet’e hizmetinin ötesinde) topluma da büyük bir hizmette bulunmuş oldu. Siyasetin üzerine oturduğu yeri şimdi görmemiş olanların ‘uyanmasını’ tetikledi, (istemese de) gerçek bir siyasetin önünü açtı…
Nihayet… Artık siyaset zamanı…”